Semargl
Svarohiches'ten biri, bazen yanlışlıkla yalnızca kabul edilen ateş tanrısı Semargl'dı. gökyüzü köpek ekim için tohumluk. Bu (tohumların depolanması) sürekli olarak çok daha küçük bir tanrı tarafından işgal edildi - Sınır.
Slavların antik kitaplarında Semargl'un nasıl doğduğunu anlatır. Svarog, Alatyr taşına büyülü bir çekiçle çarptı, ilahi kıvılcımları kesti, alevlendi ve alevlerinde görüldü. ateş tanrısı Semargl. Gümüş-altın bir ata oturdu. Kalın duman onun afişi oldu. Semargl'ın sürdüğü yerde, kavurucu iz kaldı. Böyle bir gücü elindeydi, ama daha çok sessiz ve huzurlu görünüyordu.
Semargl, Ateş Tanrısı ve Ay, yangın kurbanları, ev ve ocak, tohum ve bitkileri depolar. Kutsal bir kanatlı köpeğe dönüşebilir.
Ateş tanrısının adı kesin olarak bilinmemektedir, büyük olasılıkla adı çok kutsaldır. Yine de, sonuçta, bu Tanrı yedinci cennette bir yerde değil, doğrudan halk arasında yaşıyor! Adını alegorilerle değiştirerek daha az yüksek sesle söylemeye çalışıyorlar. Slavlar insanların görünüşünü ateşle ilişkilendirir. Bazı efsanelere göre, tanrılar aralarında ateşin çıktığı iki sopadan bir erkek ve bir kadın yarattı - aşkın ilk alevi. Semargl dünyaya kötülüğe izin vermiyor. Geceleri ateşli bir kılıçla nöbet tutar ve Semargl, yılın sadece bir günü görevinden ayrılır ve onu Sonbahar Equinox gününde sevgiyle oyunlara davet eden Mayo'nun çağrısına cevap verir. Ve Yaz Gündönümü gününde, 9 ay sonra Semargla ve Kupala'da çocuklar doğar - Kostroma ve Kupalo.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder