Pleistocene çagı Kurt paleolitik çağı Köpek

Günümüzde türler arası bağların en yaygın şekli insanlar ve köpekler arasında ortaya çıkmaktadır. Arkadaşlık kavramı
eski kökenlere sahiptir, ancak hayatta kalma avantajı sağlamak için türler arası ilişki yoluyla geliştirilebilir. Köpek, ilk evcil hayvandır ve insanın evrimi üzerinde en derin etkiye sahiptir. Köpekler olmadan başka evcilleştirme yapılmadığı, medeniyetiniz olmadığı iddia edildi. Köpek evcilleştirildi ve Avrasya'da Pleistosen bitmeden, ekimden veya diğer hayvanların evcilleştirilmesinden çok önce kuruldu. Antik DNA, köpek evcilleşmesinin tarımın ortaya çıkmasından
önce geldiği ve avcı toplayıcıları megafauna avlanırken ve proto-köpeklerin yerinde avcıların ilk avcıları tarafından
sahada bıraktıkları durumlarda, En Son Buzullar'a en yakın 27.000 YBP'ye yakın olduğu varsayımını desteklemektedir.
avın yakalanmasına yardım etti veya öldürme sahalarındaki büyük rakip avcılardan savunma sağladı. Kurtlar muhtemelen çevrede pişirilen ve atılan çöplerin atılması, ilk önce kendilerini rahatça tutturmak ve daha sonra bunları uyarıcı boğumlarının insanları yabancıların yaklaşımına karşı uyaracakları kendi topraklarının bir parçası olarak düşünmek suretiyle insan kokularına yakalandı. Büyük olasılıkla insan kamplarına çekilen kurtlar, daha az saldırgan, daha düşük saldırganlık seviyesine sahip alt saldırgan paket üyeleri, daha yüksek stres eşikleri, insanlar etrafında daha az dikkatli ve bu nedenle evcilleştirme için daha iyi adaylardı. Daha sonra yapılan araştırmalar, köpekler ve insanlar arasındaki eş-evrim ilişkisini, her iki durumda da köpeklerin insanın duygusal ifadelerini ayırt edebilecekleri insanlarla olan belirli sosyal ve iletişimsel etkileşimlere adapte edilmiş benzer (her ne kadar özdeş olmasa da) sosyal-iletişim becerilerinin gelişimi yoluyla desteklemektedir. İnsan yüzleri ve çoğu insan bir kabuğundan bir köpeğin yalnız olup olmadığını, bir yabancının yaklaştığını, oynadığını veya saldırgan olduğunu söyleyebilir ve köpeğin ne kadar büyük olduğunu bir hırıltıdan söyleyebilir. 2015 yılında yapılan bir çalışmada, köpekler ve sahipleri etkileşime girdiğinde, uzun göz temasının (karşılıklı bakış) hem köpeğin hem de sahibinin oksitosin seviyesini artırdığını ortaya koydu. Oksitosinin maternal bağdaki rolü ile bilindiği için, bu etkinin
insan-köpek bağının koevolyonunu desteklediği düşünülmektedir.İlk insanlar, daha geniş, sosyal açıdan daha karmaşık gruplarda yaşayarak, paket halinde avlanmayı öğrenerek ve karmaşık durumlarda işbirliği ve müzakere güçleri geliştirerek, avlanma ve küçük oyun avcılığından büyük oyun avcılığına geçti. Bunlar kurtların, köpeklerin ve insanların özellikleri olduğu için kurtların ve insanların birlikte
yaşamaya başladıklarında bu davranışların geliştirildiği söylenebilir. Ortak avlanma, ortak savunmaya yol açtı. Kurtlar,
aktif olarak koku alan bölgelerini devriye geziyor ve savunuyorlardı ve belki de insanlar kurtlarla birlikte yaşayarak daha da güçlüydü. Gibi çukurlu fincanlar, el kalıpları ve baskılar, aşınmış oluklar ve bir kez yumuşak çamurdaki parmak izleri gibi işaretlerle bölgelerin işaretlenmesi, mesleği işaretlemek için kullanılan kalıcı işaretlerdir. Ayrıca sanatta ilk sembolik nesneler haline geldiler. Kurtlar topraklarını idrarla işaretler, ancak insanlar kurt gibi keskin bir koku alma duyusuna sahip değillerdir ve bölgelerini işaretlemek için daha kolay tanınabilir ve kalıcı bir şeyler
kullanmaları gerekirdi. İnsanlar, insan kültürünü yaratan kurt ve köpekleri izledikten sonra bölgelerini işaretlemeyi
öğrenmiş olabilirler. Hayvan bağlantısının eski vahşi hayvanların canlı aletlere dönüşümü insanlara yeni ortamlara uyum sağlamada ve hayvanların evrimsel avantajlarını kendileri için kullanmada belirleyici bir avantaj sağladı. Hayvanları alma ve kullanmadaki benzersiz insan alışkanlığı, hem insanlığın başarısını yönlendiren, hem de insan aleti yapımına ve diline teşvik edilen kurtlar gibi rakipler bile. Hayvanlar kullanılarak insanlar evrimsel sürecin kısayolunu kullanıyorlardı. İnsanların hayvanları neden köpekler ve kediler gibi tutmaya karar verdiğinin daha muhtemel bir açıklaması olduğu için insanların yiyecek arzusundan ziyade hayvanlarla güçlü bağlantıları. Bu hayvan bağlantısı insanları diğer canlılar hakkında bilgi edinmeye ve onlarla ilgilenmeye zorladı; Ancak, diğer hayvanların çoğu için durum böyle değildir. İnsanlar gezegenlere hayvanlarla birlikte evrimleşmeleriyle hükmetmeye başladıklarında, insanlar ayrıca geniş avlanma ve yaşam alanlarının tahrip olmasıyla ve çoğu zaman tüm türlerin tükenmesiyle sonuçlanan farklı
hayvanlara ciddi zararlar vermiştir. Modern zamanlardaki sorun, hayvanlarla olan bağımızın doğasını unutmuş
olmamız. Evrimsel düzenlemenin sona ermesini sağlamıyoruz. Hayvanların modern insanın gelişimi üzerinde nasıl bu
kadar olumlu bir etkiye sahip olduğunu göz önüne alarak, hayvanların, özellikle de nesli tükenmekte olan hayvanların
neslinin tükenme noktalarına kadar tamamen tükenme noktalarına kadar sömürülmemeleri adil.